طنز

شخصی تعریف می کرد :
مدتی‌ بود دچار بی‌ هویتی و پوچی شده بودم. از همه چیز و همه کس بدم میامد ، امید به آینده هم نداشتم.
پیش هر روانشناسی‌ هم رفتم جواب نگرفتم.
به توصیه یکی‌ از دوستان نامه‌ای به یکی‌ از علمای بزرگ قم نوشتم و مشکلم را گفتم.
جواب خیلی‌ خلاصه‌ای داده بود، نوشته بود
فقط ترکیه.
من هم بارام را بستم چند هفته‌ای رفتم آنتالیا و استانبول برگشتم خیلی‌ حالم خوب شده بود .
نامه رو که دوباره خوندم دیدم نقطه تزکیه کمرنگ بوده ندیدم!.
خدا پدرش رو بیامرزه!